Pasożyty (od greckiego parasitos - pasożyt, pasożyt) - niższe organizmy roślinne i zwierzęce, które żyją na zewnątrz lub wewnątrz innego organizmu (żywiciela) i żywią się jego kosztem.
Pasożyty powstały w procesie historycznego rozwoju organizmów z form wolno żyjących.
Ich przystosowanie do określonych warunków życia pociągnęło za sobą uproszczenie ich organizacji, rozwój specjalnych narządów fiksacyjnych, wzmożony rozwój narządów płciowych i oddychanie anoksybiotyczne, które umożliwia egzystencję w środowisku beztlenowym.
Wiele pasożytów obejmuje:
- robaki;
- grzyby;
- wirusy;
- pierwotniaki;
- robaki;
- skorupiaki;
- pajęczaki;
- owady.
Żywicielami pasożytów mogą być:
- bakterie;
- pierwotniaki;
- rośliny;
- zwierzęta;
- Człowiek.
Pasożyty przechodzą złożony cykl rozwojowy: czasami wymagają zmiany 2-3 żywicieli, których organizm jest pośredni (robak przechodzi przez stadia larwalne) lub końcowy (robak osiąga dojrzałość płciową, inwazyjny).
Klasyfikacja pasożytów
Ze względu na rozmieszczenie pasożyty dzielą się na:
- Wszechobecny - spotykane wszędzie.
- Tropikalny - powszechne w strefach klimatu tropikalnego.
Według cech biologicznych i epidemiologicznych pasożyty dzielą się na:
- Geohelmintoza - choroba, w której pasożyty (robaki) rozwijają się najpierw w organizmie człowieka, a następnie na nieożywionym podłożu, często w ziemi.
- Biohelmintozy to choroba, w której biologiczny cykl rozwoju pasożyta (robacza) koniecznie zachodzi w organizmie istot żywych innych niż człowiek. Wyróżnia się żywicieli ostatecznych, w których ciele robaki rozwijają się do stadium dojrzałości płciowej, oraz żywicieli pośrednich, u których pasożyt znajduje się w stadium larwalnym lub rozmnaża się bezpłciowo. Ludzie są często żywicielem końcowym, rzadziej żywicielem pośrednim.
- Skontaktuj się z helmintozą - choroba, w której pasożyty wydostają się z organizmu człowieka w stanie dojrzałym lub prawie dojrzałym, w wyniku czego istnieje możliwość zarażenia innej osoby lub jej ponownego zakażenia (autoinwazja, reinwazja).
W zależności od umiejscowienia pasożyta w organizmie człowieka:
- Pasożyty luminalne - żyjące w jamie jelitowej i innych jamach ciała ludzkiego (na przykład glisty, tasiemce).
- Pasożyty tkankowe - żyjące w tkankach ludzkiego ciała (schistomatoza, bąblowica).
Według miejsca zamieszkania właściciela (osoby):
- Pasożyty zewnętrzne (komary, gzy, pijawki, wszy).
- Pasożyty wewnętrzne(robaczyca):
- glisty (nicienie - glisty, filaria, włosogłówki, owsiki, słupkowce, tęgoryjce, włośnice);
- płazińce:
- przywry (przywry - przywra kocia (opisthorchid), clonorchid, fasciola, schistosom);
- tasiemce (tasiemce - tasiemce bydlęce i wieprzowe, tasiemiec karłowaty, tasiemiec szeroki, echinococcus).
- Bakterioza (leptospira, gronkowce, paciorkowce, shigella).
- Pierwotniaki lub pierwotniaki (ameba, lamblia, trichomonas, często żywiciele chlamydii i wirusa AIDS).
- Grzyby (choroby grzybicze) - Candida, Cryptococcus, Penicillium.
Jak pasożyty dostają się do organizmu człowieka
Pasożytozą można zarazić się nie tylko przez brudne ręce. Futro zwierzęce jest nosicielem jaj robaków (ascaris i toxocara), Giardia.
Jaja owsików wypadające z wełny zachowują żywotność do 6 miesięcy i dostają się do przewodu pokarmowego poprzez kurz, zabawki, dywany, bieliznę, pościel i ręce.
Pies wilgotnym oddechem rozprasza jaja na odległość do 5 metrów (kot - do 3 metrów).
Pchły psy również noszą jaja robaków. Jaja Ascaris dostają się do organizmu ludzkiego przez źle umyte warzywa, owoce, jagody, zioła, brudne ręce, a także są przenoszone przez muchy.
A niewłaściwie przygotowany kebab lub domowy smalec to droga zakażenia włośnicą; słabo solona ryba, kawior lub „stroganina” - przywr i tasiemiec.
Istnieje kilka sposobów przedostawania się pasożytów do organizmu człowieka:
- odżywczy (przez skażoną żywność, wodę, brudne ręce);
- kontakt-dom (poprzez artykuły gospodarstwa domowego, od zakażonych członków rodziny, zwierzęta domowe);
- transmisja (poprzez owady wysysające krew);
- przezskórny, lub aktywny (w którym larwa wnika przez skórę lub błony śluzowe do organizmu człowieka podczas kontaktu z zanieczyszczoną glebą, podczas pływania w otwartej wodzie).
Właściwości adaptacyjne pasożytów:
- długa oczekiwana długość życia (robaki żyją w organizmie człowieka przez lata, a czasem tak długo, jak żyje właściciel pasożyta);
- zdolność do tłumienia lub modyfikowania odpowiedzi immunologicznej organizmu gospodarza (powstaje stan niedoboru odporności, powstają warunki do przenikania czynników chorobotwórczych z zewnątrz, a także do „odhamowania” wewnętrznych ognisk infekcji);
- Wiele rodzajów robaków, dostając się do przewodu pokarmowego, wydziela antyenzymy, które chronią je przed śmiercią; proces trawienia zostaje zakłócony, pojawiają się reakcje toksyczno-alergiczne o różnym nasileniu: pokrzywka, astma oskrzelowa, atopowe zapalenie skóry;
- etapy rozwoju (jajo, larwa, zmiana żywicieli);
- zdolność jaj do przetrwania lat w środowisku zewnętrznym;
- rozmnażanie płciowe, podczas którego następuje wymiana informacji genetycznej i jest to najwyższy etap rozwoju, prowadzący do wzrostu heterogenicznej populacji, czyli pasożyty stają się mniej podatne;
- brak metod immunoprofilaktyki, ponieważ odpowiedź immunologiczna jest słaba i niestabilna;
- szerokie rozpowszechnienie robaków, wiele siedlisk (woda, gleba, powietrze, rośliny i zwierzęta).
Epidemiologia pasożytów
W związku z nasilającymi się procesami migracyjnymi, znacząco wzrasta różnorodność robaków pasożytujących na organizmie człowieka. Obecnie pospolitych jest 70 gatunków pasożytów spośród ponad 260 istniejących. Istnieje tendencja do zwiększania się infekcji jelitowcami, lambliozą, toksokarozą, przywr, difilobotriozą, tenidozą i bąblowicą. W krajach Azji Południowo-Wschodniej, Afryki i Ameryki Łacińskiej schistosomatoza i filarioza są powszechne.
„Zdrowi” ludzie…Wiele osób prowadzących zdrowy tryb życia boryka się z problemami zdrowotnymi wynikającymi z obecności pasożytów w organizmie. Poprawa zdrowia organizmu (prawidłowe odżywianie, ćwiczenia fizyczne, procedury hartowania) bez pozbycia się pasożytów nie daje wyraźnego pozytywnego efektu.
Są wszędzie...Według Światowej Organizacji Zdrowia (WHO) robaki i inne rodzaje pasożytów lokalizują się nie tylko w przewodzie pokarmowym, ale także w ważnych narządach: mózgu, sercu, płucach, wątrobie, nerkach.
Przyczyna wielu chorób
W ciągu swojego życia robaki wydzielają specjalne substancje - toksoidy, które są silnymi truciznami i alergenami. To właśnie pasożyty (pierwotniaki, grzyby i robaki) są przyczyną wielu chorób przewlekłych:
- zapalenie pęcherzyka żółciowego;
- kamica żółciowa;
- zapalenie trzustki;
- zapalenie okrężnicy;
- cukrzyca;
- astma oskrzelowa;
- atopowe zapalenie skóry.
Chroniczne zmęczenie, drażliwość i niepokój, nadpobudliwość u dzieci, anemia, łamliwe paznokcie i włosy, problematyczna skóra, bóle głowy, zaburzenia apetytu, obniżona odporność – mogą to być objawy aktualnej pasożytnictwa.
Jeśli nie jest leczony...Kiedy pasożyty pozostają w organizmie człowieka przez długi czas, układ odpornościowy bardzo na tym cierpi. W procesie ciągłej walki z obcymi przeciwciałami dochodzi do wyczerpania, czyli rozwoju wtórnych niedoborów odporności.
Parazytoza prowadzi do:
- do hipowitaminozy i wyczerpania pierwiastków śladowych: potasu, miedzi, manganu, selenu, cynku, magnezu, krzemu;
- na zaburzenia krwiotwórcze;
- brak równowagi hormonalnej;
- przepuszczalność naczyń jest upośledzona;
- Obrona przeciwnowotworowa organizmu cierpi.
Jak byłeś wcześniej zbawiony?Od tysięcy lat ludzie jedzący głównie pokarmy roślinne otrzymywali wraz z sobą naturalne substancje aktywne o działaniu antybakteryjnym, przeciwpasożytniczym i przeciwwirusowym. Ograniczenie spożycia dzikich roślin, owoców i jagód, zastąpienie ich warzywami i owocami uprawnymi, obróbka termiczna i przemysłowa doprowadziły do zmniejszenia spożycia naturalnych fitoncydów i antybiotyków. W rezultacie człowiek stał się łatwym łupem dla wielu mikroorganizmów. Intensywny rozwój przemysłu farmaceutycznego produkującego antybiotyki doprowadził do obniżenia odporności przeciwpasożytniczej.
Tradycyjna medycyna eliminująca pasożyty z organizmu człowieka
Syntetyczne leki przeciw robakom mają swoje zalety i wady. Istnieją trzy główne czynniki negatywne:
- często wpływają tylko na żołądkowo-jelitowe formy pasożytów;
- bardzo toksyczny dla organizmu ludzkiego;
- powodować wiele działań niepożądanych.
Nauka nie stoi w miejscu!Na całym świecie prowadzone są intensywne badania naukowe nad antybiotykowymi właściwościami roślin. Pod względem skuteczności nie ustępują antybiotykom syntetycznym, ale nie powodują skutków ubocznych charakterystycznych dla leków syntetycznych. Leczniczymi składnikami roślin są złożone naturalne kompleksy fitoncydowe, które mogą pozbyć się z organizmu ludzkiego wielu pasożytów na różnych etapach ich rozwoju.
Natura! To nam pomoże!Preparaty pochodzenia roślinnego są znacznie mniej toksyczne; w razie potrzeby można je przepisać na długie kursy; aktywują odporność przeciwpasożytniczą i skutecznie tłumią aktywność życiową i rozmnażanie się pasożytów w organizmie człowieka.
Pasożyty to szeroko rozpowszechnione choroby o toksycznym i szkodliwym wpływie na organizm ludzki. Ponieważ leczenie lekami chemicznymi ma negatywny wpływ na organizm, optymalnym rozwiązaniem problemu zwalczania pasożytów są produkty ziołowe.